bezimienny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzʲĩˈmʲjɛ̃nːɨ], AS: [bezʹĩmʹi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• nie dwuz.• akc. pob.• gemin.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie mający imienia czy nazwy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezimienny		bezimienna	bezimienne	bezimienni	bezimienne
dopełniacz	bezimiennego		bezimiennej	bezimiennego	bezimiennych
celownik	bezimiennemu		bezimiennej	bezimiennemu	bezimiennym
biernik	bezimiennego	bezimienny	bezimienną	bezimienne	bezimiennych	bezimienne
narzędnik	bezimiennym		bezimienną	bezimiennym	bezimiennymi
miejscownik	bezimiennym		bezimiennej	bezimiennym	bezimiennych
wołacz	bezimienny		bezimienna	bezimienne	bezimienni	bezimienne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Otrzymałam wczoraj bardzo dziwny, bezimienny list.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezimienny grób

synonimy:

(1.1) anonimowy, bezautorski, nieznany, nienazwany, bez imienia, bez nazwiska, bez nazwy

antonimy:

(1.1) nazwany, nazywany

hiperonimy:

(1.1) nieznany

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezimienność ż

przysł. bezimiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bez + imienny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nameless, anonymous, unnamed, innominate
• białoruski: (1.1) безназоўны
• bułgarski: (1.1) безимен, безименен
• duński: (1.1) navnløs
• fiński: (1.1) nimetön
• francuski: (1.1) anonyme, innommé
• gudźarati: (1.1) અનામી (anāmī)
• hiszpański: (1.1) innominado, anónimo
• jidysz: (1.1) אָן אַ נאָמען (on a nomen)
• kazachski: (1.1) атсыз
• łaciński: (1.1) innominatus
• niemiecki: (1.1) namenlos
• norweski (bokmål): (1.1) navnløs
• nowogrecki: (1.1) ανώνυμος
• rosyjski: (1.1) безымянный, анонимный
• słowacki: (1.1) bezmenný
• udmurcki: (1.1) нимтэм
• ukraiński: (1.1) безіменний
• węgierski: (1.1) névtelen
• włoski: (1.1) innominato, anonimo, ignoto

źródła: