ujebać (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈjɛbaʨ̑], AS: [ui ̯ebać]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wulg. pobrudzić
(1.2) wulg. urwać, oderwać
(1.3) wulg. zranić (ugryźć, ukąsić, podrapać itp.)
(1.4) wulg. zaszkodzić komuś
(1.5) wulg. eduk. sprawić, że ktoś nie zdał egzaminu

czasownik zwrotny dokonany ujebać się

(2.1) wulg. pobrudzić się
(2.2) wulg. urwać się
(2.3) wulg. ciężko się napracować
odmiana:
(1.1-5)
(2.1-3)
przykłady:
(1.1) Ubrania były ujebane betonem.
(1.2) Ktoś ujebał klamkę od drzwi.
(1.3) Komary mnie ujebały w nos.
(1.5) Ujebała mnie, bo nie odpowiedziałem na trzy z dziesięciu pytań.
(1.5) Poszły na poprawkę. Znowu je ujebał. Chociaż nie powinno go być na poprawce.[1].
(2.2) Śruba ujebała się przy kluczu.
(2.3) Ale się ujebałem, taki był dziś młyn w pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ujebanie n, jebak mzw/mos
czas. jebać ndk., odjebać dk.
przym. ujebany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Patryk Vega, Złe psy. W imię zasad, 2015
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.