pobrudzić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brudzić)

(1.1) uczynić brudnym

czasownik zwrotny dokonany pobrudzić się (ndk. brudzić się)

(2.1) pobrudzić (1.1) siebie samego
(2.2) zostać pobrudzonym (1.1)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ubrudzić, zabrudzić, zanieczyścić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pobrudzenie n, brud mrz, brudzenie n
czas. brudzić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: brudzić
(2.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: brudzić się
  • czeski: (1.1) pošpinit
  • słowacki: (1.1) pošpiniť
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.