trzpiot (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś roztrzepany i lekkomyślny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mam Adama za trzpiota, któremu pstro w głowie.
(1.1) Dwa te trzpioty wpadły do pokoju Ryszarda, który siedział u komina i spoglądał na niebo gwiazdami usiane.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fircyk, lekkoduch, letkiewicz, szałaput, świszczypała, pędziwiatr, paliwoda, pustak, szaławiła, wartogłów, wietrznik[2], szałaputa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzpioteczka ż, trzpiotowość ż, trzpiotowatość ż, trzpiotostwo n
zdrobn. trzpiotek m
forma żeńska trzpiotka ż
czas. trzpiotować ndk.
przym. trzpiotowaty, trzpiotliwy, trzpiotowski
przysł. trzpiotowato
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kleofas Fakund Pasternak: Dwa a dwa cztery czyli Piekarz i jego rodzina
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.