trąd (język polski)

trąd (1.1)
wymowa:
IPA: [trɔ̃nt], AS: [trõnt], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. choroba zakaźna skóry i układu nerwowego; zob. też trąd w Wikipedii
(1.2) przest. ent. pszcz. truteń[1][2]
(1.3) przest. przen. pejor. truteń
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Znany jest prawdopodobny scenariusz rozprzestrzeniania się trądu na ziemi.
(1.2) Trąd nie leci na pole i nie nosi miodu [...][3]
(1.2) Tu wszyscy spólnie robią: wierna strzeże rada, • Jeśli który daremnie trąd miodu nie zjada [...] (sic!)[4]
(1.3) Marnotrawcze, leniwco, trądzie nieobrotny, • Ucz się skromnie ubóstwa cierpieć chędogiego [...] (sic!)[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) prątek trądu • chorować / zachorować / cierpieć na trąd • zarażać / zarazić / zarazić się trądem • umrzeć na trąd (z powodu trądu)
synonimy:
(1.1) choroba Hansena; przest. lepra
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) choroba
(1.2) samiec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trędowaty m, trędowata ż, trędowatość ż
zdrobn. trądzik m
przym. trądowy, trędowaty, trądzikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też trąd w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. M. Arcta Słownik Staropolski.
  2. Słownik Języka Polskiego pod red. S.B. Linde, Tom 5 (R-T), str. 643
  3. Sebastian Fabian Klonowcz, Dzieła Fabiana Sebastyana Klonowicza, Worek Judaszów Tomik II, str. 77
  4. Sebastian Fabian Klonowcz, Folwark. Do książęcia Adama Czartoryskiego, Generała Ziem Podolskich
  5. Sebastian Fabian Klonowcz, Dzieła Fabiana Sebastyana Klonowicza, Worek Judaszów Tomik II, str. 71
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.