truteń (język polski)

truteń (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtrutɛ̃ɲ], AS: [trutẽń], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. pszcz. samiec pszczoły miodnej; zob. też truteń w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. przen. pejor. mężczyzna, który nie pracuje, a żyje cudzym kosztem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	truteń	trutnie
dopełniacz	trutnia	trutni
celownik	trutniowi	trutniom
biernik	trutnia	trutnie
narzędnik	trutniem	trutniami
miejscownik	trutniu	trutniach
wołacz	trutniu	trutnie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	truteń	trutnie
dopełniacz	trutnia	trutni / trutniów[1]
celownik	trutniowi	trutniom
biernik	trutnia	trutni / trutniów
narzędnik	trutniem	trutniami
miejscownik	trutniu	trutniach
wołacz	trutniu	trutnie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przest. trąd, przest. trut; gw. (Górny Śląsk) trąt

(2.1) darmozjad, próżniak, leń, nierób, obibok

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) pasożyt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trutówka ż, trutowisko n, trut mzw

przym. trutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. trucień

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) drone
• baskijski: (1.1) erlamando
• białoruski: (1.1) труцень m; (2.1) труцень m
• bułgarski: (1.1) търтей m; (2.1) търтей m
• czeski: (1.1) trubec
• dolnołużycki: (1.1) tšut m, trut m
• duński: (1.1) drone w
• francuski: (1.1) faux bourdon m; (2.1) flemmard m
• galicyjski: (1.1) abáboro m, abázcaro m; (2.1) folgazán m, baleigán m
• górnołużycki: (1.1) trut m
• hiszpański: (1.1) zángano m; (2.1) zángano m
• interlingua: (1.1) bombo
• niemiecki: (1.1) Drohne ż, Drohn m; (2.1) Drohne ż
• nowogrecki: (1.1) κηφήνας m; (2.1) κηφήνας m
• rosyjski: (1.1) трутень m; (2.1) трутень m
• słowacki: (1.1) trúd m
• szwedzki: (1.1) drönare
• ukraiński: (1.1) трутень m; (2.1) трутень m

źródła: