szczypta (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʃʧ̑ɨpta], AS: [ščypta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielka ilość jakiejś substancji sypkiej, taka jaką można ująć końcami palców
(1.2) przen. niewielka ilość jakiejś niematerialnej cechy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) On milczał, szczyptę wziętą z tabakiery ważył / W palcach i długo dumał, nim w końcu zażył[1].
(1.1) Dodać szczyptę soli pod koniec gotowania.
(1.2) W swojej książce poprzeplatał pan fikcję i prawdę, podlał to sosem satyry i dosypał szczyptę ironii[2].
składnia:
(1.1) szczypta + D.
kolokacje:
(1.1) szczypta soli / tabaki
synonimy:
(1.1) odrobina
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. szczypteczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) pinch; (1.2) pinch
  • duński: (1.1) nip n
  • esperanto: (1.1) pinĉpreno
  • hiszpański: (1.1) pizca ż
  • nowogrecki: (1.1) πρέζα ż
źródła:
  1. Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Księga I Gospodarstwo.
  2. Katarzyna Sobiechowska-Szuchta: Glukhovsky w RMF FM: Kiedy się śmiejesz, to wtedy się nie boisz (pl). RMF24, 2014-05-30. [dostęp 2022-10-01].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.