satyra (język polski)
satyra (1.1)
- wymowa:
- IPA: [saˈtɨra], AS: [satyra]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) liter. gatunek literacki, tekst publicystyczny albo inna wypowiedź artystyczna, która ośmiesza i piętnuje przedstawione w utworze zjawiska, obyczaje, politykę, osoby, stosunki społeczne itp.; zob. też satyra w Wikipedii
- (1.2) przen. ogólnie: ośmieszanie, piętnowanie czegoś
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: satyr
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik satyra satyry dopełniacz satyry satyr celownik satyrze satyrom biernik satyrę satyry narzędnik satyrą satyrami miejscownik satyrze satyrach wołacz satyro satyry - (2.1) zob. satyr
- przykłady:
- (1.1) Ich satyra ukazuje społeczeństwo za pomocą czarnego humoru.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ostra / cięta / lekka / łagodna satyra
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) paszkwil, karykatura, skecz, parodia
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. satyr m, satyryczność ż, satyryk m, satyryczka ż, satyrykon m
- przym. satyryczny, satyrowy
- przysł. satyrycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. satira < łac. satura < gr. σάτυρος przez nawiązanie do gr. σατυρικόν δράμα → dramat satyrowy
- uwagi:
- zob. też satyra w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) satirë ż
- angielski: (1.1) satire, pasquinade
- arabski: (1.1) هجاء m
- białoruski: (1.1) сатыра ż; (1.2) сатыра ż
- bułgarski: (1.1) сатира ż; (1.2) сатира ż
- czeski: (1.1) satira ż
- esperanto: (1.1) satiro
- fiński: (1.1) satiiri
- francuski: (1.1) satire ż
- gruziński: (1.1) სატირა
- hiszpański: (1.1) sátira ż
- jidysz: (1.1) סאַטירע ż
- kataloński: (1.1) sàtira ż
- kazachski: (1.1) сықақ; (1.2) сықақ
- krymskotatarski: (1.1) icviye
- łaciński: (1.1) satira ż, satura ż, satyra ż
- niemiecki: (1.1) Satire ż
- nowogrecki: (1.1) σάτιρα ż, σάτυρα ż
- ormiański: (1.1) երգիծանք
- portugalski: (1.1) sátira ż
- rosyjski: (1.1) сатира ż
- rumuński: (1.1) satiră ż
- ukraiński: (1.1) сатира ż
- volapük: (1.1) satir
- węgierski: (1.1) szatíra
- źródła:
satyra (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) satyra[1]
- odmiana:
- (1) satyr|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik satyra satyrae dopełniacz satyrae satyrārum celownik satyrae satyrīs biernik satyram satyrās ablatyw satyrā satyrīs wołacz satyra satyrae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. satur
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia satira, satura
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 607.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.