spokojno (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) daw. spokojnie

(1.2) daw. praw. nie doznając przerwy lub innych przeszkód w posiadaniu nieruchomości^[1]

przymiotnik

(2.1) gw. kielecka^[2] spokojny

odmiana:

(1.1-2) st. wyższy bardziej spokojno; st. najwyższy najbardziej spokojno

przykłady:

(2.1) Jak się kupowało krowę, to było ważne, żeby była spokojno, łaskómno, żeby za dójki się dała złapać, niełechcywo^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

gw. kaszubska spœkojno^[3]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m

czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.

przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniusieńki, spokojniuchny, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny

przysł. spokojnie, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco

wykrz. spox, spoko, spoczko, spokojnie

partyk. spoko, spoczko

ims. uspokojony, uspokajający

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spokojnie

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spokojny

źródła: