specyfika (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zespół cech wyróżniających

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	specyfika	specyfiki
dopełniacz	specyfiki	specyfik
celownik	specyfice	specyfikom
biernik	specyfikę	specyfiki
narzędnik	specyfiką	specyfikami
miejscownik	specyfice	specyfikach
wołacz	specyfiko	specyfiki

przykłady:

(1.1) Do takich miejsc należy Nadmorski Park Krajobrazowy, który ze względu na specyfikę geograficzną (tzw. wąskie gardło wędrówkowe oraz północnobałtycki korytarz migracyjny) jest jednym z ważniejszych miejsc wędrówek, odpoczynku i zimowania licznych gatunków ptaków^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) specyfika bólu / gatunku / języka / kina japońskiego / literatury skandynawskiej / osobowości / osoby / postaci / systemu

synonimy:

(1.1) odrębność, specyficzność, swoistość, szczególność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. specyfikacja ż, specyficzność ż

przym. specyficzny

przysł. specyficznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

por. łac. specificus → swoisty

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) specifics, specificity, specific nature, rzad. specificness
• bułgarski: (1.1) специфика ż
• francuski: (1.1) spécificité ż
• hiszpański: (1.1) especificidad ż
• kataloński: (1.1) especificitat ż
• niderlandzki: (1.1) specificiteit ż
• niemiecki: (1.1) Spezifik ż
• portugalski: (1.1) especificidade ż
• rumuński: (1.1) specificitate ż
• ukraiński: (1.1) специфіка ż
• włoski: (1.1) specificità ż

źródła: