sanktuarium (język polski)
sanktuarium (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌsãŋktuˈwarʲjũm], AS: [sãŋktuu̯arʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • epenteza ł • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. otoczony czcią obiekt religijny będący miejscem przechowywania świętych przedmiotów lub relikwii oraz sprawowania kultu; zob. też sanktuarium w Wikipedii
- (1.2) przen. miejsce szczególnie ważne, bogate w pewien walor
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sanktuarium sanktuaria dopełniacz sanktuarium sanktuariów celownik sanktuarium sanktuariom biernik sanktuarium sanktuaria narzędnik sanktuarium sanktuariami miejscownik sanktuarium sanktuariach wołacz sanktuarium sanktuaria - przykłady:
- (1.1) Do sanktuarium ostrobramskiego zmierzają tłumy pielgrzymów.
- (1.2) Sumienie jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sanktuarium diecezjalne / lokalne / maryjne / narodowe / pasyjne • erygowane sanktuarium katolickie • kustosz sanktuarium
- synonimy:
- (1.1) świątynia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sanktuaryjny
- przym. sanktuaryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sanctuarium
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shrine, sanctum; (1.2) sanctuary, żart. holy of holies
- arabski: (1.1) مقام ,مقدس ,حرم
- czeski: (1.1) sanktuárium n, svatyně ż
- francuski: (1.1) sanctuaire
- hiszpański: (1.1) santuario m; (1.2) santuario m
- łaciński: (1.1) sanctuarium n
- niemiecki: (1.1) Sanktuarium n
- rosyjski: (1.1) святилище n
- ukraiński: (1.1) святилище n
- wietnamski: (1.2) nơi tôn nghiêm
- włoski: (1.1) santuario m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.