ronić (język polski)

drzewo roni (1.1) liście
wymowa:
IPA: [ˈrɔ̃ɲiʨ̑], AS: [rõńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uronić)

(1.1) gubić, tracić coś

czasownik przechodni niedokonany (dk. poronić)

(2.1) med. rodzić martwy płód
odmiana:
(1.1-2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) (…) w tymże samym mgnieniu oka, niby odpowiedź na zapytanie albo kula krzyżująca się ze strzałą, od strony ławki w stronę nauczyciela leciał powietrzem wielki szklany kałamarz roniąc po drodze strumień czarnego płynu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. poronić
rzecz. ronienie n, poronienie
związki frazeologiczne:
ronić łzy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) shed
  • chiński standardowy: (1.1) (diào)
  • niemiecki: (1.1) vergießen; (2.1) eine Fehlgeburt erleiden
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.