robactwo (język polski)
robactwo (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ogół bezkręgowców budzących odrazę, zwłaszcza pasożytów i szkodników
- (1.2) gw. (Mazury) drób[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik robactwo robactwa dopełniacz robactwa robactw celownik robactwu robactwom biernik robactwo robactwa narzędnik robactwem robactwami miejscownik robactwie robactwach wołacz robactwo robactwa - przykłady:
- (1.1) Właściciel zapewniał, że w domu nie ma żadnego robactwa.
- (1.1) Smród, zalane ściany i sufity, robactwo – takie „atrakcje” zapewnia sąsiadom ta pani.
- (1.1) Posmarowałem bydło octem, żeby chronić je przed robactwem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) robactwo pełza / wypełza / lęgnie się / roi się / opanowuje • środek / specyfik / płyn / trutka na robactwo • plugawe robactwo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. robak m, robaczek m, robaczywienie n, robal mzw
- czas. robaczywieć ndk.
- przym. robaczy, robaczywy
- związki frazeologiczne:
- jak robactwo na świeżego trupa
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: drób
- esperanto: (1.1) fiinsektoj
- hiszpański: (1.1) bichejos m, gusanos m/insectos repelentes, gusanerío m
- niemiecki: (1.1) Ungeziefer n
- wilamowski: (1.1) gywiym n, vjȳmiḱ n, wiym n
- źródła:
- ↑ Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 60.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.