specyfik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) farm. substancja działająca leczniczo na organizm
- (1.2) pot. spreparowana substancja
- (1.3) przen. żart. sposób na coś[1]
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od specyfika
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik specyfik specyfiki dopełniacz specyfiku specyfików celownik specyfikowi specyfikom biernik specyfik specyfiki narzędnik specyfikiem specyfikami miejscownik specyfiku specyfikach wołacz specyfiku specyfiki - przykłady:
- (1.1) Leczyła się jakimś specyfikiem zrobionym z głogu.
- (1.2) Proszę mi zaproponować dobry polski specyfik na komary.
- składnia:
- (1.1) specyfik na + B.
- (1.2) specyfik do + D. • specyfik na + B. • specyfik przeciw + C.
- kolokacje:
- (1.1) ziołowy / niedozwolony / zabroniony specyfik • specyfik na trądzik / na raka • działanie specyfiku • stosować / odstawić specyfik • leczony specyfikiem
- (1.2) specyfik do odgrzybiania • specyfik przeciw kleszczom • specyfik na mole
- (1.3) najlepszy specyfik • specyfik dla młodzieży
- synonimy:
- (1.1) lek, lekarstwo
- (1.2) preparat, środek
- (1.3) remedium
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) substancja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. specyfikacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. spécifique < st.franc. specifique < p.łac. specificus → swoisty
- uwagi:
- (1.2) sugeruje się, że użycie w tym znaczeniu jest błędne[2]
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.