smród (język polski)

wymowa:
IPA: [sm̥rut], AS: [sm̦rut], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przykry zapach
(1.2) pot. nieprzyjemna atmosfera

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(2.1) pot. pejor. niegrzeczne dziecko
(2.2) pot. pejor. osoba bardzo młoda
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie wytrzymałem smrodu i wyszedłem.
(1.1) Czujesz ten smród? Okropność!
(1.2) Za miesiąc odchodzi na emeryturę i jeszcze na koniec musiał narobić smrodu w księgowości.
(2.1) Co wolno wojewodzie, to nie tobie smrodzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) straszny smród • smród zgnilizny / papierosów
(1.2) narobić smrodu
synonimy:
(1.1) fetor, odór, swąd; gw. (Górny Śląsk) sztynks
antonimy:
(1.1) aromat, wonność
hiperonimy:
(1.1) zapach
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nasmrodzenie n, podsmradzanie n, przesmradzanie n, smrodliwość ż, smrodynia ż, smrodzenie n, zasmradzanie n, zasmrodzenie n, zesmradzanie n, zesmrodzenie n
zdrobn. smrodek m
czas. nasmrodzić dk., podsmradzać ndk., przesmradzać ndk., smrodzić ndk., zasmradzać ndk., zasmrodzić dk., zesmradzać ndk., zesmrodzić dk.
przym. smrodliwy
przysł. smrodliwie
związki frazeologiczne:
brud, smród i ubóstwo • ciągnąć się jak smród po gaciach • co wolno wojewodzie, to nie tobie smrodzie • kto ma pszczoły, ten ma miód, kto ma dzieci, ten ma smród • nie ma rodu bez smrodu
etymologia:
prasł. *smordъ → 'odrażająca woń, przykry zapach, fetor'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) stench, stink, foulness, reek, bryt. pot. pong
  • arabski: (1.1) نتانة
  • azerski: (1.1) üfunət
  • baskijski: (1.1) kirats
  • bengalski: (1.1) দুর্গন্ধ
  • białoruski: (1.1) смурод m
  • bośniacki: (1.1) smrad m; (1.2) zadah m
  • bułgarski: (1.1) смрад m
  • chiński standardowy: (1.1) 臭味
  • chorwacki: (1.1) smrad m; (1.2) zadah m
  • czeski: (1.1) puch m, smrad m
  • duński: (1.1) stank w
  • esperanto: (1.1) odoraĉo, stinko, fetoro
  • estoński: (1.1) hais
  • fiński: (1.1) löyhkä
  • francuski: (1.1) fétidité ż
  • galicyjski: (1.1) fedor m
  • hindi: (1.1) बदबू
  • hiszpański: (1.1) hedor m, peste ż
  • indonezyjski: (1.1) bau busuk, bau jelek
  • japoński: (1.1) 悪臭
  • kataloński: (1.1) pudor m
  • koreański: (1.1) 악취
  • litewski: (1.1) smarvė ż
  • łaciński: (1.1) foetor m
  • łotewski: (1.1) smirdoņa ż
  • niderlandzki: (1.1) stank m
  • niemiecki: (1.1) Gestank m
  • norweski (bokmål): (1.1) stank m
  • nowogrecki: (1.1) δυσωδία ż
  • ormiański: (1.1) գարշահոտություն
  • portugalski: (1.1) fedor m
  • rosyjski: (1.1) смрад m
  • rumuński: (1.1) duhoare ż
  • serbski: (1.1) смрад m
  • słowacki: (1.1) puch m, smrad m
  • słoweński: (1.1) smrad m
  • szwedzki: (1.1) stank w
  • tajski: (1.1) กลิ่นเหม็น
  • tamilski: (1.1) துர்நாற்றம்
  • turecki: (1.1) pis koku
  • ukraiński: (1.1) сморід m
  • uzbecki: (1.1) sassiq hid
  • walijski: (1.1) drewdod
  • węgierski: (1.1) bűz
  • wietnamski: (1.1) mùi hôi, mùi hôi thối
  • wilamowski: (1.1) štaŋk m; (1.2) štaŋk m
  • włoski: (1.1) fetore m, lezzo m, puzzo m
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „smród” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.