emerytura (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛ̃mɛrɨˈtura], AS: [ẽmerytura], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) okresowe świadczenia pieniężne (pensja) otrzymywane za przepracowanie ustawowej liczby lat lub po osiągnięciu wymaganego wieku; zob. też emerytura w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	emerytura	emerytury
dopełniacz	emerytury	emerytur
celownik	emeryturze	emeryturom
biernik	emeryturę	emerytury
narzędnik	emeryturą	emeryturami
miejscownik	emeryturze	emeryturach
wołacz	emeryturo	emerytury

przykłady:

(1.1) Adam za trzy lata będzie już na emeryturze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być na emeryturze • niska / wysoka emerytura

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) pynzyjo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. emeryt mos, emerytka ż

przym. emerytalny, emerycki, emerytowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) pension m
• angielski: (1.1) pension
• baskijski: (1.1) pentsio, zahar-sari
• białoruski: (1.1) пенсія ż
• chorwacki: (1.1) mirovina ż
• dolnołużycki: (1.1) wuměńk m
• duński: (1.1) pension w
• esperanto: (1.1) pensio
• fiński: (1.1) eläke
• francuski: (1.1) retraite ż
• górnołużycki: (1.1) wuměnk m
• hiszpański: (1.1) jubilación ż, pensión ż de jubilación
• jidysz: (1.1) פּענסיע ż (pensje)
• kazachski: (1.1) зейнетақы
• łotewski: (1.1) pensija ż
• macedoński: (1.1) пензија ż
• niemiecki: (1.1) Rente ż, dla urzędników Pension ż
• norweski (bokmål): (1.1) pensjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) pensjon m
• nowogrecki: (1.1) σύνταξη ż
• rosyjski: (1.1) пенсия ż
• serbski: (1.1) пензија ż
• słowacki: (1.1) dôchodok m
• słoweński: (1.1) pokojnina ż
• szwedzki: (1.1) pension w
• ukraiński: (1.1) пенсія ż
• węgierski: (1.1) nyugdíj
• wilamowski: (1.1) emerytür

źródła: