quiete (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈkje.te]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (w niektórych bractwach, zakonach) poobiedni czas odpoczynku[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od quietar
(2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od quietar
(2.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od quietar
odmiana:
(1.1) lm quietes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. quietar, quietarse
przym. quieto, quietador, quietista
przysł. quietamente
rzecz. quietación ż, quietud ż, quietador m, quietadora ż, quietismo m, quietista m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. quies, quiētis → odpoczynek, spoczynek
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „quiete” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.

quiete (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spokojny, cichy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

quiete (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) spokojnie, powolnie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „quiete” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 564.

quiete (język włoski)

wymowa:
IPA: /ˈkwjɛte/
podział przy przenoszeniu wyrazu: quiete
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. bezruch
(1.2) cisza, spokój
(1.3) przen. spokój, wytchnienie
(1.4) eufem. książk. wieczny odpoczynek

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: quieto
odmiana:
(1.1-4) lp quiete; lm quieti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) un corpo in stato di quieteciało w stanie bezruchu
(1.2) la quiete notturnacisza nocna
(1.3) la quiete dell'animaspokój duszy
synonimy:
(1.1) immobilità, inerzia, staticità
(1.2) calma, pace, tranquillità
(1.3) pace, quietudine, serenità, tranquillità
antonimy:
(1.1) moto, movimento
(1.2) babilonia, baraonda, bordello, caos, casino, confusione, macello, pandemonio, trambusto
(1.3) agitazione, inquietudine, irrequietudine, turbamento
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. quietezza ż, quietudine ż, quiescenza ż, quietamento m, quietismo m, quietista m ż
czas. quietare, quietarsi
przym. quieto, quiescente, quietista, quietistico
przysł. quietamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. quies, -etis
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.