przewoźnik (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɛˈvɔʑɲik], AS: [pševoźńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek trudniący się przewozem
(1.2) przedsiębiorstwo trudniące się przewozem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przewoźnicy podejrzewali, że to szlachcic przebrany, ale nie śmieli go zatrzymać, bo słyszeli także, że książęce wojska niedaleko.[1]
(1.2) Polski przewoźnik powiększył swoją flotę o 20 nowych samolotów.
(1.2) Prezes UTK nałożył kary finansowe na przewoźników kolejowych.
(1.2) Zgodnie z przepisami, kabotaż na obszarze UE może wykonywać każdy przewoźnik, który posiada licencję wspólnotową.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przewoźnictwo n, przewóz m, przewozówka ż, przewoźność ż, przewożenie n, przewoziny nmos, przewoźne n, przewiezienie n, wożenie n, wiezienie n, poprzewożenie n
forma żeńska przewoźniczka ż
czas. przewozić ndk., przewieźć dk., wozić ndk., wieźć dk., poprzewozić dk.
przym. przewoźniczy, przewoźny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.