kabotaż (język polski)

wymowa:

IPA: [ka.ˈbɔ.taʃ], AS: [ka.bo.taš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegluga między portami tego samego kraju

(1.2) żegluga prowadzona wzdłuż wybrzeża

(1.3) wykonanie lądowych usług transportowych wewnątrz danego kraju przez zagraniczne przedsiębiorstwa po zakończeniu transportu w relacji międzynarodowej^[1]

odmiana:

przykłady:

(1.3) Zgodnie z przepisami, kabotaż na obszarze UE może wykonywać każdy przewoźnik, który posiada licencję wspólnotową.

składnia:

kolokacje:

kabotaż mały, kabotaż wielki

synonimy:

żegluga krajowa, żegluga przybrzeżna

antonimy:

żegluga wielka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kabotażowiec m

przym. kabotażowy

przysł. kabotażowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cabotage
• białoruski: (1.1) кабатаж m
• francuski: (1.1) cabotage m
• hiszpański: (1.1) cabotaje m
• nowogrecki: (1.1) ακτοπλοΐα ż
• słowacki: (1.2) kabotáž ż; (1.3) kabotáž ż

źródła: