pociecha (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈʨ̑ɛxa], AS: [poćeχa], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) to, co pociesza; pokrzepiające słowa, wsparcie
(1.2) pot. dziecko
odmiana:
przykłady:
(1.1) Po stracie żony wiara była jego jedyną pociechą.
(1.2) Zwykle w sobotę zabieram swoją pociechę na spacer.
składnia:
kolokacje:
(1.1) słowo pociechy
synonimy:
(1.1) pocieszenie, wsparcie, otucha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pocieszenie n, pocieszyciel mos, pocieszycielka ż
czas. cieszyć ndk., ucieszyć dk., pocieszyć dk.
przym. pocieszny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pocieszać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.