pocieszenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od pocieszyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pocieszenie pocieszenia dopełniacz pocieszenia pocieszeń celownik pocieszeniu pocieszeniom biernik pocieszenie pocieszenia narzędnik pocieszeniem pocieszeniami miejscownik pocieszeniu pocieszeniach wołacz pocieszenie pocieszenia - przykłady:
- (1.1) Nagle lekarstwem na to staje się mgła, / a po upale rosa spadająca – pocieszeniem.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na pocieszenie • ku pocieszeniu
- synonimy:
- (1.1) pociecha, ukojenie, otucha
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pociecha ż, cieszenie n, pocieszyciel mos, pocieszycielka ż, pocieszanie n
- czas. cieszyć ndk., ucieszyć dk., pocieszać ndk., pocieszyć dk.
- przym. pocieszny
- przysł. pociesznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pocieszyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) consolation
- arabski: (1.1) عزاء m, مواساة ż
- francuski: (1.1) consolation ż
- gudźarati: (1.1) આશ્વાસન m (āśvāsana)
- hebrajski: (1.1) נחמה ż (nehama)
- hiszpański: (1.1) consolación ż
- jidysz: (1.1) נחמה ż (nechome)
- niemiecki: (1.1) Trost m
- nowogrecki: (1.1) παρηγοριά ż
- portugalski: (1.1) consolação ż
- rosyjski: (1.1) утешение n
- włoski: (1.1) consolazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.