ukojenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌukɔˈjɛ̇̃ɲɛ], AS: [ukoi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ukoić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ukojenie dopełniacz ukojenia celownik ukojeniu biernik ukojenie narzędnik ukojeniem miejscownik ukojeniu wołacz ukojenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ulga, wytchnienie, złagodzenie, pocieszenie, pociecha, uspokojenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ukoić, koić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) solace, relief, consolation, alleviation
- arabski: (1.1) راحة ż
- francuski: (1.1) soulagement, consolation
- sanskryt: (1.1) शान्ति ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.