koić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ^jiʨ̑], AS: [ko^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯  ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) wpływać łagodząco

(1.2) pocieszać, uspokajać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		koić
czas teraźniejszy		koję	koisz	koi	koimy	koicie	koją
czas przeszły	m	koiłem	koiłeś	koił	koiliśmy	koiliście	koili
	ż	koiłam	koiłaś	koiła	koiłyśmy	koiłyście	koiły
	n	koiłom	koiłoś	koiło
tryb rozkazujący		niech koję	kój	niech koi	kójmy	kójcie	niech koją
pozostałe formy czas przyszły m będę koił, będę koić będziesz koił, będziesz koić będzie koił, będzie koić będziemy koili, będziemy koić będziecie koili, będziecie koić będą koili, będą koić ż będę koiła, będę koić będziesz koiła, będziesz koić będzie koiła, będzie koić będziemy koiły, będziemy koić będziecie koiły, będziecie koić będą koiły, będą koić n będę koiło, będę koić będziesz koiło, będziesz koić będzie koiło, będzie koić czas zaprzeszły m koiłem był koiłeś był koił był koiliśmy byli koiliście byli koili byli ż koiłam była koiłaś była koiła była koiłyśmy były koiłyście były koiły były n koiłom było koiłoś było koiło było forma bezosobowa czasu przeszłego kojono tryb przypuszczający m koiłbym, byłbym koił koiłbyś, byłbyś koił koiłby, byłby koił koilibyśmy, bylibyśmy koili koilibyście, bylibyście koili koiliby, byliby koili ż koiłabym, byłabym koiła koiłabyś, byłabyś koiła koiłaby, byłaby koiła koiłybyśmy, byłybyśmy koiły koiłybyście, byłybyście koiły koiłyby, byłyby koiły n koiłobym, byłobym koiło koiłobyś, byłobyś koiło koiłoby, byłoby koiło imiesłów przymiotnikowy czynny m kojący, niekojący ż kojąca, niekojąca kojące, niekojące n kojące, niekojące imiesłów przymiotnikowy bierny m kojony, niekojony kojeni, niekojeni ż kojona, niekojona kojone, niekojone n kojone, niekojone imiesłów przysłówkowy współczesny kojąc, nie kojąc rzeczownik odczasownikowy kojenie, niekojenie

przykłady:

(1.1) Ten efekt uzyskuje Górecki między innymi dzięki zastosowaniu kojącego instrumentarium smyczkowego i delikatnie poprowadzonemu sopranowi^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ukojenie n, kojenie n

czas. ukoić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• litewski: (1.2) maldyti
• szwedzki: (1.1) lindra, lisa, mildra, stilla

źródła: