otucha (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔˈtuxa], AS: [otuχa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik otucha otuchy dopełniacz otuchy otuch celownik otusze otuchom biernik otuchę otuchy narzędnik otuchą otuchami miejscownik otusze otuchach wołacz otucho otuchy - przykłady:
- (1.1) Lekarz dodał otuchy pacjentom po operacji.
- (1.1) – Zobaczysz, że to się uda! – zawołał Piotr z otuchą. – Tylko jazda do roboty![1]
- składnia:
- (1.1) dodawać otuchy + C. (komuś) • napawać otuchą + B. (kogoś) • otucha wstępuje w + B. (kogoś)
- kolokacje:
- (1.1) nabierać otuchy • odzyskiwać otuchę • być pełnym otuchy • robić coś z otuchą • słowa otuchy
- synonimy:
- (1.1) nadzieja, ufność, wiara
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. otuszyć ndk., potuszać ndk., potuszyć dk., tuszyć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. otuszyć
- uwagi:
- zwykle w lp
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) uplift, encouragement, (dodawać otuchy) comfort
- jidysz: (1.1) מוט m (mut)
- niderlandzki: (1.1) aanmoediging ż
- niemiecki: (1.1) Mut m, Zuversicht ż
- rosyjski: (1.1) приободрение n
- szwedzki: (1.1) förtröstan w, förlitan w, tillförsikt w, tillit w, tilltro w, hopp n
- źródła:
- ↑ Maria Krüger, Karolcia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.