tuszyć (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈtuʃɨʨ̑], AS: [tušyć]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) daw. spodziewać się czegoś[1], sądzić[2]
(1.2) reg. gotować, przygotowywać jedzenie
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Pozwól, Panie, tuszyćŻe słowem zdołam cielce złote giąć i kruszyć[3]
(1.2) To się musi tuszyć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tuszenie n, otucha ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tuszyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Radosław Grześkowiak, Ewa Nawrocka, Bolesław Oleksowicz, Stanisław Rosiek, Między tekstami 2. Renesans. Barok. Oświecenie (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2005, s. 78.
  3. Juliusz Słowacki „Kordian”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.