tuszyć (język polski)
czasownik niedokonany
- (1.1) daw. spodziewać się czegoś[1], sądzić[2]
- (1.2) reg. gotować, przygotowywać jedzenie
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik tuszyć czas teraźniejszy tuszę tuszysz tuszy tuszymy tuszycie tuszą czas przeszły m tuszyłem tuszyłeś tuszył tuszyliśmy tuszyliście tuszyli ż tuszyłam tuszyłaś tuszyła tuszyłyśmy tuszyłyście tuszyły n tuszyłom tuszyłoś tuszyło tryb rozkazujący niech tuszę tusz niech tuszy tuszmy tuszcie niech tuszą pozostałe formy czas przyszły m będę tuszył,
będę tuszyćbędziesz tuszył,
będziesz tuszyćbędzie tuszył,
będzie tuszyćbędziemy tuszyli,
będziemy tuszyćbędziecie tuszyli,
będziecie tuszyćbędą tuszyli,
będą tuszyćż będę tuszyła,
będę tuszyćbędziesz tuszyła,
będziesz tuszyćbędzie tuszyła,
będzie tuszyćbędziemy tuszyły,
będziemy tuszyćbędziecie tuszyły,
będziecie tuszyćbędą tuszyły,
będą tuszyćn będę tuszyło,
będę tuszyćbędziesz tuszyło,
będziesz tuszyćbędzie tuszyło,
będzie tuszyćczas zaprzeszły m tuszyłem był tuszyłeś był tuszył był tuszyliśmy byli tuszyliście byli tuszyli byli ż tuszyłam była tuszyłaś była tuszyła była tuszyłyśmy były tuszyłyście były tuszyły były n tuszyłom było tuszyłoś było tuszyło było forma bezosobowa czasu przeszłego tuszono tryb przypuszczający m tuszyłbym,
byłbym tuszyłtuszyłbyś,
byłbyś tuszyłtuszyłby,
byłby tuszyłtuszylibyśmy,
bylibyśmy tuszylituszylibyście,
bylibyście tuszylituszyliby,
byliby tuszyliż tuszyłabym,
byłabym tuszyłatuszyłabyś,
byłabyś tuszyłatuszyłaby,
byłaby tuszyłatuszyłybyśmy,
byłybyśmy tuszyłytuszyłybyście,
byłybyście tuszyłytuszyłyby,
byłyby tuszyłyn tuszyłobym,
byłobym tuszyłotuszyłobyś,
byłobyś tuszyłotuszyłoby,
byłoby tuszyłoimiesłów przymiotnikowy czynny m tuszący, nietuszący ż tusząca, nietusząca tuszące, nietuszące n tuszące, nietuszące imiesłów przysłówkowy współczesny tusząc, nie tusząc rzeczownik odczasownikowy tuszenie, nietuszenie - przykłady:
- (1.1) Pozwól, Panie, tuszyć • Że słowem zdołam cielce złote giąć i kruszyć…[3]
- (1.2) To się musi tuszyć.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tuszenie n, otucha ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „tuszyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Radosław Grześkowiak, Ewa Nawrocka, Bolesław Oleksowicz, Stanisław Rosiek, Między tekstami 2. Renesans. Barok. Oświecenie (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2005, s. 78.
- ↑ Juliusz Słowacki „Kordian”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.