pierdu-pierdu (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʲjɛrdu‿ˈpʲjɛrdu], AS: [pʹi ̯erdu‿pʹi ̯erdu], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
wykrzyknik
- (2.1) pot. wykrzyknienie, które może wyrażać lekceważenie dla czyjejś wypowiedzi, niedowierzanie, irytację
- odmiana:
- (1.1-3) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierdu-pierdu pierdu-pierdu dopełniacz pierdu-pierdu pierdu-pierdu celownik pierdu-pierdu pierdu-pierdu biernik pierdu-pierdu pierdu-pierdu narzędnik pierdu-pierdu pierdu-pierdu miejscownik pierdu-pierdu pierdu-pierdu wołacz pierdu-pierdu pierdu-pierdu - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) To, co mówili na szkoleniu to same pierdu-pierdu.
- (1.2) Ty się na tym znasz, pójdź tam odwalić jakieś komputerowe pierdu-pierdu.
- (2.1) — Pożycz jeszcze dychę; zobaczysz, po pierwszym oddam ci co do grosza. — Pierdu-pierdu!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trele-morele
- (2.1) akurat; pot. baju, baju, będziesz w raju, tere-fere kuku, strzela baba z łuku, tere-bzdere kuku, strzela baba z łuku, tere-fere kuku, tere-fere, trele-morele, gadaj zdrów; wulg. dupa jasiu, sranie w banię
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierdel mrz, pierdoła ż, pierdoły nmos, pierd mrz
- czas. pierdolić, zapierdalać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) bullshit
- francuski: (1.1) cucul la praline; (2.1) cucul la praline
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 230.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.