pierdoły (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛrˈdɔwɨ], AS: [pʹi ̯erdou̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. posp. rzeczy mało ważne, głupstwa, dyrdymałki, bzdury^[1][2]; zob. pierdoła

(1.2) pot. posp. plotki, wieści^[2]; zob. pierdoła

(1.3) pot. posp. pogaduchy, plotkowanie^[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M. i B. lm od: pierdoła

odmiana:

(1.1-3) ^[1]

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	pierdoły
dopełniacz	pierdół
celownik	pierdołom
biernik	pierdoły
narzędnik	pierdołami
miejscownik	pierdołach
wołacz	pierdoły

przykłady:

(1.1) Myślałam, że to będzie ciekawy program, a to same pierdoły.

(1.2) Znasz najnowsze pierdoły o naszym wójcie?

(1.2) Nie przejmuj się tymi pierdołami, pogadają i zapomną.

(1.3) Mamy nie ma w domu, poszła do sąsiadki na pierdoły.

składnia:

kolokacje:

(1.3) babskie pierdoły

synonimy:

(1.1) banialuki, koszałki-opałki

(1.2) reg. pozn. pierdy, reg. sieradz. pirdoły

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierdziel mos, pierdołka ż, pierdoła, pierdu-pierdu; zdrobn. pierdołki; zdrobn. pierdółki

wykrz. pierdu-pierdu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

znaczenie (1.1) w niektórych słownikach ma także odpowiednik w lp^[3], znaczenie (1.2) w potocznej polszczyźnie również występuje w lp

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) chuminadas ż lm, chorradas ż lm, gilipollerías ż lm, gilipolleces ż lm, sandeces ż lm; (1.2) habladurías ż lm, chismorreo m, cotilleo m; (1.3) habladurías ż lm, chismorreo m, cotilleo m

źródła: