pierdziel (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wulg. pogard. stary mężczyzna

(1.2) wulg. ktoś, kto często pierdzi

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: pierdzielić

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierdziel	pierdziele
dopełniacz	pierdziela	pierdzieli
celownik	pierdzielowi	pierdzielom
biernik	pierdziela	pierdzieli
narzędnik	pierdzielem	pierdzielami
miejscownik	pierdzielu	pierdzielach
wołacz	pierdzielu	pierdziele

przykłady:

(1.1) Nie słuchaj swojego lidera! To stary pierdziel, który utknął w latach 90-tych^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) stary pierdziel

synonimy:

(1.1) wulg. pierdoła; pot. pogard. dziadyga, stary grzyb, pryk, ramol, staruch, zgred; gw. (Górny Śląsk) purt

(1.2) wulg. pierdoła

antonimy:

(1.1) wulg. zasraniec, gówniarz; posp. gnojek, szczyl, zafajdaniec; pot. pętak, smarkacz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pierdzenie n, pierdnięcie n, pierdoła ż/mos, pierdoły nmos, pierdzielenie n, wypierdek m

czas. pierdzielić ndk., pierdzieć ndk., pierdnąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pierdzieć + -el

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.2) pedorro m, pedorrero m
• nowogrecki: (1.2) κλανιάρης m, πορδαλάς m, πορδιάρης m

źródła: