pierdnąć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpʲjɛrdnɔ̃ɲʨ̑], AS: [pʹi ̯erdnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i  j 
znaczenia:

czasownik

(1.1) aspekt dokonany od: pierdzieć
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Jeden przebrał w jadle miarkęI ma w dupie oliwiarkę. • Gdy chciał pierdnąć na odmianę, • Obsrał okna, drzwi i ścianę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) purtnąć, purtnońć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierdnięcie n, pierdzenie n, pierdoła m/ż
czas. pierdzieć ndk., piardnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *pьrdnǫti[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pierdzieć
  • dolnołużycki: (1.1) pjernuś, pjerdnuś
  • górnołużycki: (1.1) pjernyć, pjerdnyć
źródła:
  1. Aleksander Fredro, „O pierdzeniu”
  2. Heinz Schuster-Šewc, Historisch-etymologisches Wörterbuch der ober- und niedersorbischen Sprache, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budziszyn 1980–1989.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.