jadło (język polski)
jadło (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈjadwɔ], AS: [i ̯adu̯o]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. pokarm
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. n lp przesz. od: jeść
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jadło jadła dopełniacz jadła jadeł celownik jadłu jadłom biernik jadło jadła narzędnik jadłem jadłami miejscownik jadle jadłach wołacz jadło jadła - przykłady:
- (1.1) Znam jedną restaurację ze swojskim jadłem tuż obok dworca w Katowicach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jadłodajnia • jadłospis • jadłowstręt • chłopskie / kociewskie / przednie / swojskie / śląskie jadło
- synonimy:
- (1.1) jedzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jadalny mrz, jedzenie n, jadalnia ż, jadanie n, jeść n, jadalność ż
- czas. jadać ndk., jeść ndk.
- przym. jadalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. jeść + -dło
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
- rosyjski: (1.1) яство n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.