jadłowstręt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jadˈwɔfstrɛ̃nt], AS: [i ̯adu̯ofstrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. chorobliwa niechęć do jedzenia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik jadłowstręt dopełniacz jadłowstrętu celownik jadłowstrętowi biernik jadłowstręt narzędnik jadłowstrętem miejscownik jadłowstręcie wołacz jadłowstręcie - przykłady:
- (1.1) Pojedyncze przypadki jadłowstrętu psychicznego mogą występować w różnym wieku, ale najczęściej pojawiają się u dziewcząt w okresie pokwitania[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jadłowstręt psychiczny
- synonimy:
- (1.1) anoreksja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. jadło + wstręt
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.