pierdzielić (język polski)

wymowa:
IPA: [pʲjɛrʲˈʥ̑ɛlʲiʨ̑], AS: [pʹi ̯erʹʒ́elʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pot. wulg. mówić bzdury, kłamać[1]
(1.2) pot. wulg. nie liczyć się z czymś lub kimś, nie przejmować się[1]

czasownik zwrotny pierdzielić się

(2.1) pot. wulg. mieszać się, mylić się
odmiana:
koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Przestań mi tu pierdzielićpowiedział zdenerwowany i wyszedł.
(1.2) Pierdzielę to, nie będę się zarzynał dla dodatkowych paru groszy.
(2.1) Wszystko mi się już pierdzieli ze zmęczenia, nie mogę dalej się uczyć.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2, 2.1) wulg. pierdolić; posp. pieprzyć
(1.2) wulg. pierdolić; posp. olewać; eufem. mieć gdzieś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierdziel m, pierdzielenie n, pierdy nmos
czas. dk. pierdzielnąć/pierdzielnąć się, dk. popierdzielić się
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
„pierdzielić” jest mniej dosadne niż „pierdolić
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 230.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.