pętak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. o dziecku, zwłaszcza o dorastającym chłopcu[1]
- (1.2) lekcew. o kimś niepoważnym, niesolidnym lub o kimś, z kim nie trzeba się liczyć[1]
- (1.3) daw. gw. więz. chłopiec-żebrak[2]
- (1.4) daw. gw. więz. nowicjusz w rzemiośle złodziejskim[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pętak pętaki dopełniacz pętaka pętaków celownik pętakowi pętakom biernik pętaka pętaków narzędnik pętakiem pętakami miejscownik pętaku pętakach wołacz pętaku pętaki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pejor. chłystek, gnojek, gówniarz, pętaczyna
- (1.3) powstaniec[2]
- (1.4) powstaniec[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pęta ż, pętaczyna ż, pętanie n
- zdrobn. pętaczek m
- forma żeńska pętaczka ż
- przym. pętacki
- czas. pętać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) squirt
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.