kim (użycie międzynarodowe)
- wymowa:
- znaczenia:
symbol
- (1.1) jęz. kod ISO 639-3 język karagaski, tofalarski, tofałarski, tofa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kim (język polski)
- wymowa:
- IPA: [cĩm], AS: [ḱĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
zaimek, forma fleksyjna
- (1.1) N. i Ms. od: kto
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: kima
spójnik
- (3.1) gw. (Śląsk Cieszyński) zanim[1]
- odmiana:
- (1.1) opis polskich zaimków na stronie aneksu
- (2.1) zob. kima
- przykłady:
- (3.1) Kim ty tam zóndziesz, beje rano.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zanim
- źródła:
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
kim (język liwski)
- wymowa:
- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) dziesięć, 10[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Fanny de Sivers, Parlons live: Une langue de la Baltique, L'Harmattan, Paryż 2001, ISBN 2-7475-1337-8, s. 41.
kim (język niderlandzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) horyzont, linia horyzontu[1]
- odmiana:
- (1.1) lp kim; lm kimmen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) horizon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Mały słownik niderlandzko-polski i polsko-niderlandzki, Nico Martens i Elke Morciniec, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-0097-6.
kim (język turecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
zaimek
- (1.1) kto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kim (język uzbecki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek
- (1.1) kto[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Andrey Taranov, Uzbek vocabulary for English speakers, T&P Books Publishing, 1990, ISBN 978-1-78071-709-8, s. 24.
- ↑ Uzbek-English dictionary. The Center for Turkic and Iranian Lexicography and Dialectology (CTILD).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.