żebrak (język polski)
żebrak (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʒɛbrak], AS: [žebrak]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ten, kto żebrze
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żebrak żebracy dopełniacz żebraka żebraków celownik żebrakowi żebrakom biernik żebraka żebraków narzędnik żebrakiem żebrakami miejscownik żebraku żebrakach wołacz żebraku żebracy - przykłady:
- (1.1) Pod kościołem siedzi żebrak i straszy końcem świata.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żebranina ż, żebractwo n, żebry lm nmos
- forma żeńska żebraczka ż
- czas. żebrać ndk., wyżebrać dk.
- przym. żebraczy, żebracki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beggar
- arabski: (1.1) شحاذ, متسول
- baskijski: (1.1) eskale, eskeko, erromes
- białoruski: (1.1) жабрак m
- bułgarski: (1.1) просяк m
- chorwacki: (1.1) prosjak m
- czeski: (1.1) žebrák
- duński: (1.1) tigger w
- esperanto: (1.1) almozulo, almozisto
- francuski: (1.1) mendiant m
- hiszpański: (1.1) mendigo m
- interlingua: (1.1) mendicante, mendico
- kaszubski: (1.1) skamżoch m, dżôd m
- kataloński: (1.1) captaire m
- kazachski: (1.1) қайыршы
- litewski: (1.1) elgeta m, skurdžius m
- łaciński: (1.1) mendicabulum n, mendicus m, aeruscator m
- niemiecki: (1.1) Bettler m
- nowogrecki: (1.1) ζητιάνος m
- portugalski: (1.1) mendicante, braz. port. pedinte
- rosyjski: (1.1) попрошайка, нищий m
- serbski: (1.1) просјак
- slovio: (1.1) zxebrak (жебрак)
- suahili: (1.1) maskini
- szwedzki: (1.1) tiggare w
- turecki: (1.1) dilenci
- ukraiński: (1.1) жебрак m, ста́рець m
- węgierski: (1.1) koldus
- wilamowski: (1.1) bātłer m, fehter m
- włoski: (1.1) mendicante m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.