żebraczka (język polski)
.jpg.webp)
żebraczka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ʒɛˈbraʧ̑ka], AS: [žebračka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta, która żebrze
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żebraczka żebraczki dopełniacz żebraczki żebraczek celownik żebraczce żebraczkom biernik żebraczkę żebraczki narzędnik żebraczką żebraczkami miejscownik żebraczce żebraczkach wołacz żebraczko żebraczki - przykłady:
- (1.1) Na dworcu siedziała jakaś żebraczka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żebraczyna mos, żebrak mos, żebranina ż, żebractwo n, żebranie n, wyżebranie n, żebry lm nmos
- czas. żebrać ndk., wyżebrać dk.
- przym. żebraczy, żebracki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. żebrać + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: żebrak
- białoruski: (1.1) жабрачка ż
- bułgarski: (1.1) просякиня ż
- esperanto: (1.1) almozulino
- hiszpański: (1.1) mendiga ż
- kataloński: (1.1) captaire ż
- litewski: (1.1) elgeta ż
- nowogrecki: (1.1) ζητιάνα ż
- rosyjski: (1.1) нищенка ż, попрошайка ż
- sanskryt: (1.1) वन्दा
- szwedzki: (1.1) tiggerska w
- ukraiński: (1.1) жебрачка ż
- wilamowski: (1.1) bātłeryn ż, fehteryn ż
- włoski: (1.1) mendicante ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.