żebracki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przest. żebraczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik żebracki żebracka żebrackie żebraccy żebrackie dopełniacz żebrackiego żebrackiej żebrackiego żebrackich celownik żebrackiemu żebrackiej żebrackiemu żebrackim biernik żebrackiego żebracki żebracką żebrackie żebrackich żebrackie narzędnik żebrackim żebracką żebrackim żebrackimi miejscownik żebrackim żebrackiej żebrackim żebrackich wołacz żebracki żebracka żebrackie żebraccy żebrackie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Wiódł żebracki żywot na ulicach Paryża.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) żebraczy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. żebrać ndk.
- przym. żebraczy
- rzecz. żebractwo n, żebraczka ż, żebraczyna mos, żebrak mos, żebranie n, żebranina ż, żebry lm nmos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. żebrak + -ki
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) жабрацкі
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.