pierdołka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛrˈdɔwka], AS: [pʹi ̯erdou̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. przest. w lm gadanina, banialuki, głupstwa[1]
- (1.2) przest. reg. kuj.[2] ulęgałka, polna gruszka[1]
- (1.3) przest. zob. pierdolenie, pierdolenie się[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierdołka pierdołki dopełniacz pierdołki pierdołek celownik pierdołce pierdołkom biernik pierdołkę pierdołki narzędnik pierdołką pierdołkami miejscownik pierdołce pierdołkach wołacz pierdołko pierdołki - przykłady:
- (1.3) Nie mów, że z każdą pierdołką latasz do Janusza?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) pierdziołka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierdoła mos/ż, pierdoły nmos, pierdółka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pierdoła + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 3
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 154. - ↑ uważane także za regionalizm kujawski, patrz: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. IV, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 91.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.