gadanina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡadãˈɲĩna], AS: [gadãńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. mówienie o czymś nieważnym, błahym[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gadanina gadaniny dopełniacz gadaniny gadanin celownik gadaninie gadaninom biernik gadaninę gadaniny narzędnik gadaniną gadaninami miejscownik gadaninie gadaninach wołacz gadanino gadaniny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czcza gadanina
- synonimy:
- (1.1) gadanie, pot. ględzenie, pot. mielenie jęzorem, paplanie, paplanina, wulg. pieprzenie, wulg. pierdolenie, pot. pitolenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gaduła m/ż, gadanie n, gadka ż
- czas. gadać ndk., wygadać dk., wygadywać ndk.
- przym. gadatliwy
- wykrz. gadanie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chatter, gab, gobbledygook
- arabski: (1.1) لغو
- hiszpański: (1.1) palabrería ż, cháchara ż
- jidysz: (1.1) שלח־מנות m/n (sz(a)lachmones)
- litewski: (1.1) zauna
- niemiecki: (1.1) Geschwätz n, Gewäsch n, Gefasel n
- ukraiński: (1.1) балаканина ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.