ulęgałka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌulɛ̃ŋˈɡawka], AS: [ulẽŋgau̯ka], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. dzika grusza o małych, zielonych owocach nadających się do jedzenia dopiero po uleżeniu się[1]
(1.2) owoc ulęgałki (1.1)[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) przest. reg. kuj. pierdołka; daw. ulężałka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
przebierać jak w ulęgałkach
etymologia:
pol. uleżeć
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) snow pear; (1.2) snow pear
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ulęgałka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.