koszałki-opałki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈʃawʲci ɔˈpawʲci], AS: [košau̯ʹḱi opau̯ʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. akc.
- znaczenia:
związek frazeologiczny
- (1.1) pot. głupstwa, brednie, rzeczy zmyślone[1]
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik koszałki-opałki dopełniacz koszałków-opałków / koszałek-opałek[2] celownik koszałkom-opałkom biernik koszałki-opałki narzędnik koszałkami-opałkami miejscownik koszałkach-opałkach wołacz koszałki-opałki - przykłady:
- (1.1) Przez cały wieczór opowiadał jakieś koszałki-opałki, ale dzieciaki były zachwycone.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) opowiadać / pleść koszałki-opałki
- synonimy:
- (1.1) pot. banialuki, androny, farmazony, duby smalone; grub. pierdoły; reg. kipki-opałki, koszały-opały, koszyczki-opałeczki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) imię Koszałek-Opałek nosi jeden z krasnali w baśni M. Konopnickiej O krasnoludkach i o sierotce Marysi
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) bobadas ż lm, tonterías ż lm, patochadas ż lm
- źródła:
- ↑
Hasło „koszałka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 494. - ↑ Hasło „koszałki-opałki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.