wykrzyknienie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨkʃɨcˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [vykšyḱńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) figura retoryczna, wyraz, grupa wyrazów lub zdanie wykrzyknikowe, wtrącone w tok wypowiedzi; zob. też wykrzyknienie w Wikipedii
- (1.2) jęz. rodzaj wypowiedzenia nieczasownikowego o charakterze emocjonalnym, do którego nie można wprowadzić czasownika w formie osobowej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykrzyknienie wykrzyknienia dopełniacz wykrzyknienia wykrzyknień celownik wykrzyknieniu wykrzyknieniom biernik wykrzyknienie wykrzyknienia narzędnik wykrzyknieniem wykrzyknieniami miejscownik wykrzyknieniu wykrzyknieniach wołacz wykrzyknienie wykrzyknienia - przykłady:
- (1.1) W tym wierszu jest zbyt dużo wykrzyknień.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) eksklamacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) wypowiedzenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wykrzyknik m, wykrzyczenie n
- przym. wykrzyknikowy
- czas. wykrzyczeć, krzyczeć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) interjekcio, ekkrio
- niemiecki: (1.1) exclamatio
- włoski: (1.1) esclamazione
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.