obrządek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kult. porządek uroczystych obchodów
- (1.2) stały powtarzający się rytm prac gospodarskich
- (1.3) rel. ryt w ramach jednej rodziny liturgicznej
- (1.4) rel. publiczny akt religijny, również jego porządek
- (1.5) rel. wyznanie w ramach jednej religii
- (1.6) przen. rytuał
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obrządek obrządki dopełniacz obrządku obrządków celownik obrządkowi obrządkom biernik obrządek obrządki narzędnik obrządkiem obrządkami miejscownik obrządku obrządkach wołacz obrządku obrządki - przykłady:
- (1.2) Będę wychodził z nim o świcie, trochę pomagał w obrządku.[1]
- (1.3) Dwóch księży jeździło po kraju i odprawiało ostatnie msze w obrządku ormiańskim.
- (1.4) Wzięli ślub według tradycyjnego obrządku żydowskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obrzędowość ż, obrzęd mrz
- przym. obrzędowy
- przysł. obrzędowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Krystyna Berwińska, Con amore.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.