nokturn (język polski)

nokturn (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrumentalna forma muzyczna inspirowana nastrojem nocy; zob. też nokturn (muzyka) w Wikipedii
(1.2) szt. dzieło malarskie przedstawiające postacie, pejzaż w nocnej scenerii; zob. też nokturn (malarstwo) w Wikipedii
(1.3) liter. utwór liryczny o refleksyjnej tematyce, opisujący nocne rozmyślania lub nastrojowe nocne krajobrazy
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kompozytor pisał nokturny i mazurki.
(1.1) Pianista wykonał jeden z regulaminowych nokturnów oraz fantazję.
(1.2) Średniowiecze i renesans właściwie nie znały nokturnu, który trudno było umieścić w ówczesnym nurcie malarstwa religijnego[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nokturn cis-moll / c-moll / fortepianowygrać nokturny
(1.2) malować nokturny • nastrojowy nokturn
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miniatura
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nokturnowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. nocturne, wł. notturno < łac. nocturnusnocny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.