niespodzianka (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˌɲɛspɔˈʥ̑ãŋka], AS: espoʒ́ãŋka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś, czego się ktoś nie spodziewa[1]
(1.2) prezent będący dla obdarowanego zaskoczeniem[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Prezes zapowiedział także niespodziankę, o której nie wspominało zaproszenie, mianowicie gratyfikację pieniężną[2]
(1.2) Michał nie wiedział, jak wyrazić to, co czuł. Wydawało mu się, że ten, kto kocha, bezustannie daje. Obdarowywał więc niespodziankami, wyszukiwał dla niej w rzece błyszczące kamienie [...][3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niespodziewaność
przym. niespodziewany, niespodziany
przysł. niespodziewanie, niespodzianie
czas. spodziewać się
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „niespodzianka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.