gratyfikacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɡratɨfʲiˈkaʦ̑ʲja], AS: [gratyfʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dodatkowe, zwykle jednorazowe, wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za specjalne zasługi, z okazji świąt, jubileuszu firmy itp.
- (1.2) prezent lub łapówka, którą ktoś otrzymuje w zamian za coś[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gratyfikacja gratyfikacje dopełniacz gratyfikacji gratyfikacji / przest. gratyfikacyj[2] celownik gratyfikacji gratyfikacjom biernik gratyfikację gratyfikacje narzędnik gratyfikacją gratyfikacjami miejscownik gratyfikacji gratyfikacjach wołacz gratyfikacjo gratyfikacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dostać / otrzymać gratyfikację • wypłacić komuś gratyfikację
- synonimy:
- (1.1) bonus
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) premia
- hiponimy:
- (1.2) napiwek
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. gratyfikacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Gratifikation, franc. gratification, z łac. gratificatio[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gratification
- duński: (1.1) gratiale n
- esperanto: (1.1) gratifiko
- francuski: (1.1) gratification ż
- portugalski: (1.1) gratificação ż
- rosyjski: (1.1) (единовременное) денежное вознаграждение n, наградные lm
- włoski: (1.1) gratificazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „gratyfikacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „gratyfikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „gratyfikacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.