natur (język duński)
- wymowa:
- Dania: [naˈtuˀr]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) natura (przyroda i wszystko, co w niej zachodzi)
- (1.2) natura (ogół cech człowieka lub zwierzęcia)
- (1.3) krajobraz
- (1.4) pejzaż
- odmiana:
- (1) en natur, naturen, naturer, naturerne
- przykłady:
- (1.2) Dyr fortjener at blive beskyttet og at få mulighed for at leve i overensstemmelse med deres iboende natur, adfærd og behov.[1] → Zwierzęta zasługują na ochronę i na możliwość życia w zgodzie ze swoją przyrodzoną naturą, swoimi zachowaniami i potrzebami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. naturlig, unaturlig, naturel
- rzecz. naturalier lm, naturalisation w, naturalisme w, naturalist w, naturisme w, naturist w
- czas. naturalisere
- przysł. naturligvis, naturligt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. natura
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Lisel Vad Olsson: Dyr har ret til at leve efter deres naturlige adfærd og behov (da). Veganerpartiet, 2019-03-21. [dostęp 2020-06-20].
natur (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) natura, naturalnie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. naturo, naturaĵo, naturisto, naturleĝo, naturkuracado, naturkuracisto, naturkatastrofo, naturrezervejo
- przym. natura, naturista, eksternatura, kontraŭnatura, supernatura, naturkuraca
- przysł. nature
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 4.
- źródła:
natur (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) natura, przyroda[1][2]
- (1.2) natura, usposobienie[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2) en natur, naturen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) naturfilm • naturlag • naturreservat • naturskydd • naturskyddsområde • naturvetenskap • naturvård
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
natur (język walijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) natura
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz walijski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
natur (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) natura[1]
- (1.2) przyroda
- odmiana:
- (1.1-2) blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. niem. Natur
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 297.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.