lucerneńczyk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzad. mieszkaniec Lucerny (miasta)[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) lucerneńczycy, którzy przed kilkunastu laty zburzyli zamek krzyżacki w Tannenfels, stawali na pewno chętnie przeciw Krzyżakom jako dawnym sojusznikom książąt austriackich[2].
(1.1) - Titlis to góra dla obcokrajowców, Chińczycy i Hindusi w niej zakochani. Wielu właśnie tam po raz pierwszy widzi śnieg - wyjaśnia mi Grażyna Bielser, przewodniczka po Lucernie. - Lucerneńczycy wolą Pilatusa. Jest mniejszy, lecz widoki stamtąd nie brzydsze[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Lucerna ż
przym. lucerneński, lucereński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Lucerna” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 166-167.
  2. Stefan M. Kuczyński, Bitwa pod Grunwaldem, s. 85, wyd. „Śląsk”, 1987.
  3. Robert Siewiorek, Sadło na brzuchu łasucha, 31 października 2013, w: wyborcza.pl [dostęp 2019-07-13]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.