kurator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kuˈratɔr], AS: [kurator]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. osoba wyznaczona przez sąd na przedstawiciela osoby, która nie może sama prowadzić swoich spraw; zob. też kurator w Wikipedii
- (1.2) praw. osoba wyznaczona przez sąd do sprawowania dozoru nad nieletnim wykazującym demoralizację lub dopuszczającym się czynów karalnych, jak i nad skazanym mającym wyrok pozbawienia wolności w warunkowym zawieszeniu; zob. też kurator sądowy w Wikipedii
- (1.3) urzędnik sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami oświatowymi w danym województwie; zob. też kurator oświaty w Wikipedii
- (1.4) osoba zajmująca się organizacją wystaw; zob. też kurator sztuki w Wikipedii
- (1.5) nieordynowany przedstawiciel parafii w niektórych Kościołach protestanckich
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurator kuratorzy / kuratorowie dopełniacz kuratora kuratorów celownik kuratorowi kuratorom biernik kuratora kuratorów narzędnik kuratorem kuratorami miejscownik kuratorze kuratorach wołacz kuratorze kuratorzy / kuratorowie depr. M. i W. lm: (te) kuratory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kuratela ż, kuratorium n, kuratorstwo n
- forma żeńska kuratorka ż
- przym. kuratorski, kuratoryjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. curator
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) legal guardian; (1.2) probation officer, parole officer; (1.3) superintendent; (1.4) curator
- białoruski: (1.1) апякун m
- esperanto: (1.1) kuratoro
- estoński: (1.1) eestkostja; (1.2) kriminaalhooldusametnik; (1.3) kuraator; (1.4) kuraator
- źródła:
kurator (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.