nadzór (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈnadzur], AS: [nadzur], zjawiska fonetyczne: nie dwuz.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sprawowanie dozoru lub opieki, strzeżenie, pilnowanie
(1.2) pełnienie kontroli
(1.3) komórka organizacyjna instytucji zajmująca się nadzorowaniem
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Czy Mariola miała nadzór nad swoim synkiem, gdy to się wydarzyło?
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) ścisły nadzór • pod nadzorem • sprawować nadzór
synonimy:
(1.1) dozór, opieka, doglądanie, kuratela, warta, straż
(1.2) kontrola, inwigilacja, obserwacja
(1.3) kierownictwo, zarząd, kuratorium, inspektorat
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadzorca m, nadzorczyni ż, nadzorczość ż, nadzorowanie n
czas. nadzorować ndk.
przym. nadzorczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nadzór” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.